พื้นที่นี้มีสภาพแวดล้อมทางนิเวศที่หาได้ยากและเป็นเอกลักษณ์ในโลก หากต้องการป้องกันป่าเขตหลังนี้ เข้าไม่ได้สำหรับนักท่องเที่ยวทั่วไปโดยไม่มีการอนุญาต ต่อไปนี้ ให้เราดำเนินการด้วยความทึ่งใจ ตามรอยเท้าของผู้นำ หลีกเลี่ยงเส้นใยพืชไม้ป่าที่มีอายุมากกว่าคุณและฉัน เราจะดำเนินการต่อไป!

เดินออกจากป่าแล้ว พื้นที่หญ้าที่กว้างขวางก็อยู่หน้าสายตา เมื่อเราหันมามองด้านหลัง เราจะเห็นภูเขาทรายของอ่าวบาเยาที่เป็นทิวทัศน์ได้อย่างชัดเจน ก่อนที่จะนั่งบนหญ้าเพื่อชมวิว ควรระวังหญ้าที่มีลักษณะคล้ายโครงเครื่องบินที่มีดาบแหลมปิดปก พืชชนิดนี้ที่ชื่อว่า "กระรอกไก่" ซึ่งเป็นพืชที่มีคุณค่าทางยาและเป็นอาหาร ชาวบ้านเรียกว่า "ยาเสพติดของคนจน" ซึ่งในอาหารท้องถิ่นของจิ๊วปุง พวกเขาจะใช้วัตถุดิบนี้ปรุงสุกโตนชาบูของไก่ที่อุดมด้วยสารอาหาร ถ้ามีโอกาสลองชิมอาหารนี้ที่พบไม่ง่ายในชีวิตประจำวันดูบ้างนะคะ!

จากมุมมองที่สูงกว่า มองไปที่อ่าวบาเยา ฟังเสียงพากย์บอกเล่าเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของที่นี่ คือ อุกซานะรันอุบัง ในปีคริสต์ศักราช 1871 ล่วงหน้า พาดใส่เรือของรยุคู มีเรือได้รับอุบัติเหตุ จากจำนวนลูกเรือ 69 คน มีผู้เสียชีวิตจากการจมน้ำ 3 คน และผู้เหลือที่รอดชีวิตจากเรือก็เข้าสู่ฝั่งที่นี่ หลังจากนั้น มีลูกเรือ 54 คน ถูกฆ่าโหดสดใส นำไปสู่การส่งทหารของจักรวรรดิญี่ปุ่นและก่อเกิด "เหตุการณ์มุดัน"

เมื่อคุณเห็นต้นไม้เล็กที่ถูกลมแรงพัดให้เป็นรูปคางคก นั่นหมายถึงคุณได้มาถึงจุดสูงสุดของทุ่งหญ้าบิโต้ หากมีความชัดเจนสามารถมองเห็นเกาะออร์คิดทั้งหมดได้อย่างชัดเจน รอบๆ คือทะเลทราย มีความรู้สึกเหมือนอยู่ที่ปลายโลก

เดินหน้าไปที่สิ่งก่อสร้างทางทหารลงเขาไป ที่นั่นเป็นด่านของเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยทางทะเลที่ทำงานหนัก ถนนด้านหน้าของด่านก็เป็นเส้นทางของโคนะ ดังนั้น ระวังอย่าเหยียบใส่อุปสรรคที่โคนะทิ้งไว้! มาสิ้นสุดการเดินทางนี้ด้วยความรู้และความทรงจำมากมาย พร้อมกับภาพทะเลที่น่าทึ่งมากมาย เราหวังว่าจะได้เยี่ยมชมอีกครั้งในครั้งต่อไป